Afgelopen zondag bezocht ik Nohant in de prachtige streek Le Berry, in het midden van Frankrijk. Ik was er om een huis te bezichtigen, maar daar kwam het niet meer van door allerlei redenen. Op naar het landgoed van George Sand dan maar!
Mannelijke auteursnaam
George Sand leefde van 1804 tot 1876, voor een groot deel op deze plek, in Nohant-Vic. Bij haar geboorte kreeg ze de naam Aurore Dupin. ‘George Sand’ werd later in haar leven de mannelijke auteursnaam die ze aannam, het pseudoniem waaronder ze haar literaire werken uitbracht.
Vrijgevochten
Ze was een voorvechtster voor vrouwenrechten. Vrijgevochten, in broek, pijp rokend, vaak meerdere minnaars tegelijk. Haar relatie met Chopin waarschijnlijk de bekendste. In de 19e eeuw was zo’n leven voor een vrouw natuurlijk reden voor opschudding. Zelf zei ze daarover: ‘Op een dag zal de wereld me begrijpen. Maar zelfs als die dag nooit komt, is dat niet erg, want dan heb ik in elk geval voor andere vrouwen de weg vrij gemaakt’.
Foto’s links en rechts: in Le petit bois in de tuin. Foto midden: zijkant van Maison George Sand en Nohant.
Eigen pad
Ruim een eeuw later inspireerde George mij in mijn jonge jaren inderdaad om ook mijn eigen pad te durven gaan. Een leven te leiden dat bij mij past, in plaats van andersom; een leven dat past bij ‘wat hoort’ en wat niet. Ze heeft me sterk beïnvloed en ik ben haar nog steeds dankbaar voor haar baanbrekende werk. Daarom was ik ook zo benieuwd naar haar plek. Met name naar de prachtige tuin natuurlijk, met potager (moestuin) vol bijzondere oude groenterassen, de heerlijk geurende rozen en het allerleukste: haar ‘petit bois‘, een klein bos met smalle paadjes om in te dwalen, waar eekhoorntjes voor je uit hollen en grappige bronzen handjes op paaltjes je de weg wijzen….
Altaar
De foto bovenaan dit bericht is van het bronzen beeld ‘Corambé’, de naam van de godin en tegelijk god die George Sand al als kind bedacht en waar ze zelf op deze plek een altaar voor inrichtte. Het prachtige werk is van kunstenares Françoise Vergier, die het in 1991 maakte. Het staat op een gigantisch blad van een waterlelie met een kleine vogel die opkijkt naar dit goddelijke wezen. Omringd door het groen en de kleine paarse bloemen van maagdenpalm, met het gezang van de vogels in de stilte, voelde dit voor mij als de meest magische plek van het thuis van George Sand. Bijna alsof ik haar ziel er nog kon ervaren.
Plattegrond van het huis, bijgebouwen, tuin en ‘petit bois’. Eigendom Maison George Sand en Nohant.
Wegwijzer
Pas toen ik de volgende dag in alle vroegte over de prachtige Loire terug naar Nederland reed, begreep ik dat George Sand mij opnieuw de weg wijst in mijn leven. Zij het op een heel ander niveau, waarover later zeker meer op dit blog…
Meer weten?
Bezoek deze bijzondere plek en ervaar zelf hoe de magie van deze rebelse geest nog steeds voortleeft in de 21e eeuw. Alle informatie vind je op de website, zowel in het Frans als in het Engels. Er is ook een klein café waar je crèpes kunt eten en een kopje koffie kunt drinken, in afwachting van de rondleiding door het huis.
Zelf maakte ik van de gelegenheid gebruik om bij Auberge de la Petite Fadette een ‘assiette de fromages’ te nemen als lunch, met een heerlijk glas koele witte Loire-wijn. Aanrader! De Auberge staat overigens wel te koop, dus ik heb geen idee hoe lang je daar nog terecht kunt.
Benieuwd geworden naar George Sand en haar leven? Lees haar autobiografie De geschiedenis van mijn leven of een van haar vele andere werken. Of kijk op wiki natuurlijk, voor de korte versie van haar levensverhaal en een overzicht van haar werk.
